Rozwój cywilizacyjny i ekonomiczny jest nierozłącznie związany z miastami, a urbanizacja jest współcześnie charakterystycznym i stale postępującym procesem. W miastach i aglomeracjach koncentrują się zasoby materialne i ludzkie, działalność gospodarcza, a co za tym idzie produkcja dóbr i usług, przepływy kapitału i informacji, życie społeczne, naukowe i kulturalne. Miasta, rozwijając się – nierzadko wskutek żywiołowych procesów społeczno-ekonomicznych – tworzą coraz bardziej złożone systemy przestrzenno-funkcjonalne. Prowadzi to do powstawania skomplikowanych struktur wielkomiejskich. Zadaniem gospodarki przestrzennej jest racjonalne przekształcanie tych struktur – tworzenie obszarów o odpowiednich właściwościach, które wraz z ich zasobami przyczyniają się do rozwoju miast.
Niniejsza praca powstała z myślą o przeprowadzeniu szerokich rozważań na temat planowania przestrzennego i gospodarki przestrzennej w Polsce, szczególnie w kontekście roli, jaką odgrywają w rozwoju miast i większych układów miejskich (aglomeracji /metropolii). Nawiązuje do koncepcji przestrzennej organizacji rozwoju społeczno-gospodarczego miast.
Znaczenie książki dla nauk ekonomicznych ma charakter poznawczy i praktyczny. Wartość poznawcza polega na zebraniu, uporządkowaniu i rozszerzeniu wiedzy z zakresu planowania i gospodarki przestrzennej. Monografia powiększa i systematyzuje też wiedzę z tych obszarów, dodaje elementy ekonomiki miast, pozwalając na osadzenie procesów zachodzących w polskich aglomeracjach w kontekście teoretycznym. Praktyczne znaczenie pracy przejawia się w pełniejszym zrozumieniu zależności, mechanizmów i procesów zmian w rozwoju miast i aglomeracji (zilustrowanych przykładem obszaru metropolitalnego Poznania).