Policja to umundurowana i uzbrojona formacja przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Jednym z jej podstawowych zadań jest wykrywanie przestępstw oraz ściganie ich sprawców. Realizacja tego zadania często wymaga od policjantów specjalnego przygotowania — czy to w postaci ponadprzeciętnego wyposażenia, specjalistycznych umiejętności i wiedzy zawodowej, nabytych w drodze odrębnego szkolenia, czy też predyspozycji psychofizycznych, które związane są ze zwiększonym ryzykiem utraty życia lub zdrowia. I właśnie takie działania, gdzie zastosowanie znajdują wymienione czynniki, nazwiemy — dla potrzeb niniejszej publikacji — działaniami specjalnymi Policji. Podczas tych działań — szybkich, agresywnych, wykorzystujących wszelkie dostępne środki przymusu bezpośredniego z bronią palną włącznie — istnieje zwiększone prawdopodobieństwo odniesienia obrażeń przez ich uczestników. Troska o lepszą ochronę własnego życia i zdrowia, poprzez niesienie szybkiej pomocy w wypadku doznania obrażeń przez interweniujących policjantów, była powodem rozpoczęcia procesów, zmierzających do właściwego przygotowania funkcjonariuszy w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej. W ich toku wdrożono specjalny system ochrony tych dóbr, który dynamicznie się rozwijał. Należy również zaznaczyć, iż nabyte umiejętności wykorzystywane są także w stosunku do innych osób — zarówno nakazy moralne, jak i przepisy prawa nakładają bowiem na policjantów obowiązek udzielenia pomocy wszystkim osobom poszkodowanym, w tym także przestępcom, którzy doznali obrażeń w wyniku skierowanych przeciwko nim działań.