Zawarte w niniejszym opracowaniu rozważania odnoszą się do problematyki ochrony dzikich gatunków fauny
i flory. Zakres tych rozważań wyznacza Konwencja Waszyngtońska z 1973 r. Autor dokonał wszechstronnego i niezwykle wnikliwego opisu zjawiska przestępczości wymierzonej w dziedzictwo przyrodnicze, w szczególności scharakteryzował jego etiologię, przejawy oraz tendencje rozwojowe. Szczególnie cenne są rozważania dotyczące
zorganizowanych przejawów przestępczości przeciwko spuściźnie przyrodniczej. Przedstawiono je na tle wybranych nielegalnych rynków, takich m.in. jak: handel kością słoniową i rogami nosorożców, węglem drzewnym oraz awifauną. Całość rozważań zamyka podsumowanie oraz zawarte w nim rekomendacje. Zaproponowane rozwiązania, poparte wynikami badań, odnoszą się zarówno do sfery teoretycznej, jak również do szeroko rozumianej praktyki. Niniejsza praca adresowana jest nie tylko do przedstawicieli nauk penalnych, ale także do tych osób, które na co dzień zmagają się z problemami ochrony dzikiej fauny i flory. Należałoby tu przede wszystkim wymienić przedstawicieli organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości, poszczególnych inspekcji ochrony środowiska, pozarządowych organizacji ekologicznych, touroperatorów organizujących polowania komercyjne oraz mediów. Wypada też zauważyć, że niniejsza praca jest pierwszym kompleksowym opracowaniem tej problematyki w polskiej literaturze kryminologicznej.