Diagnozowanie i wydawanie opartych na diagnozach zaleceń jest – bodaj czy nie najważniejszym - elementem pracy psychologów wielu specjalności. Co jest przedmiotem diagnozowania psychologicznego? Jakie są relacje między pomiarem a testowaniem? Jakie są związki między diagnozowaniem a metodologią badań ilościowych i jakościowych? Jak życie weryfikuje diagnozy psychologiczne? Jaka jest relacja między diagnozowaniem a wyjaśnianiem i prognozowaniem? Czy i jakie istnieją związki między diagnozą a terapią? Na czym polega charakterystyczny dla psychologii rodzaj wyjaśniania - interpretacja? Jakie możliwości stają przed psychologiem, gdy podejmuje interwencję? Jakie diagnozowanie może sprawiać trudności emocjonalne i diagnoście, i osobie badanej? Jakie problemy etyczne wiążą się z diagnozowaniem? Czy i jak diagnozowania można się nauczyć?

Tym właśnie zagadnieniom poświęcona jest ta książka. Jest ona autorską propozycją uporządkowania różnych podejść, stanowisk i tradycji odnoszących się do diagnozowania ludzi. Struktura, przystępny język oraz prezentacja przykładów praktycznych czyni z książki atrakcyjny podręcznik. Jest to monografia adresowana głównie do psychologów i studentów psychologii, jednak powinna zainteresować także wszystkich tych, którzy praktycznie korzystają z diagnoz psychologicznych, także studentów socjologii i pedagogiki.