W książce autor stara się wykazać, że wprawdzie Kościół zrodził się na fali działalności i nauki Jezusa, to jednak swoją ekspansję w Imperium zawdzięcza oparciu się na formach społecznych, funkcjonujących w epoce Nowego Testamentu w basenie Morza Śródziemnego. Szczególny wpływ na kondycję i rozwój lokalnej ekklesii wywarło środowisko domowe, które było dla niej niejako matrycą organizacyjną. Czytelnik zostaje wprowadzony w nurt badań relacji wczesnochrześcijańskiej ekklesii lokalnej do antycznej instytucji oikos/oikia (domus), będącej podstawową jednostką w strukturze antycznego społeczeństwa. Utrzymując się w tej przestrzeni badawczej, wysiłki autora zostały zogniskowane na wspólnocie korynckiej, która pod tym kątem dotychczas nie została gruntownie przebadana.?