Rok 2016 w Kościele polskim był czasem uroczystych obchodów 1050 rocznicy chrztu Polski. Stały się one okazją, by ponownie przemyśleć i ukazać sakrament chrztu świętego jako początek i fundament życia chrześcijańskiego. Ukazaniu wielkości i bogactwa tego sakramentalnego daru służyły celebracje liturgiczne, katechezy, wykłady i konferencje, a także publikacje naukowe. Pozwoliły one wielu wiernym lepiej uświadomić sobie niezwykłość daru i z radością odnowić przyrzeczenia chrzcielne. Jedną z takich publikacji był zbiór artykułów pt. Odkrywać dar chrztu świętego, który został wydany przez Wydawnictwo Naukowe UMK. Refleksja zaproponowana w niniejszej publikacji zaprasza, by zrobić kolejny krok – świadomie i odważnie żyć łaskami otrzymanymi na chrzcie świętym. Zgodnie z dawną zasadą agere sequitur esse, sposób postępowania człowieka ochrzczonego (agere), jest konsekwencją stworzenia go na nowo (por. Ef 2,3–5; Ga 6,15), odnowienia poprzez chrzest jego bytu (chrześcijańskie esse). Inaczej mówiąc, moralność chrześcijańska jest nade wszystko moralnością łaski, która pozwala wypełnić życiowe obowiązki zgodnie z powołaniem otrzymanym od Boga (Jan Paweł II, Adhortacja Christifideles laici, nr 10).