Początkowo ekspresjonista, realizował nihilistyczno-dekadencki program poet.; debiutował tomem wierszy Morgue (1912) o nędzy egzystencji ludzkiej, znajdującej swój lit. wyraz w obrazach choroby i rozkładu fiz. człowieka; 1933–34 zwolennik III Rzeszy, 1938 wykluczony z Izby Piśmiennictwa i objęty zakazem publikacji; zaliczany do tzw. emigrantów wewnętrznych, 1935–45 lekarz w Wehrmachcie; po wojnie czołowy poeta RFN; zbiory: Statische Gedichte (1948), Fragmente (1951), Destillationen (1953), Gesammelte Gedichte 1912–36 (1956); publikował także eseje i artykuły (Das moderne Ich 1919, Probleme der Lyrik 1951); pol. przekład wierszy Poezje wybrane (1982).