od 1970 kier. Katedry i Kliniki Psychiatrii Akad. Med. w Krakowie, od 1972 profesor tamże; prace z zakresu psychopatologii ogólnej, psychiatrii klinicznej, neurofizjologii, psychiatrii społ. oraz psychoterapii; twórca teorii metabolizmu informacyjnego, którego zaburzenia leżą, wg Kępińskiego, u źródeł chorób psychicznych; Rytm życia (1972), Lęk (1977), Psychopatologia nerwic (1972), Schizofrenia (1972), Melancholia (1974), Psychopatie (1977), Poznanie chorego (1978).