członek Akademii Francuskiej; do najsłynniejszych utworów La Fontaine’a należą wzorowane na dziełach G. Boccaccia i L. Ariosta Contes et nouvelles en vers (1664–75), a zwł. Bajki wydanie w 12 księgach (1668–94; pierwszy wybór polski pt. Bajki Aezopowe 1699, nowy Bajki 1990), które posłużyły jako wzór wielu pisarzom; La Fontaine czerpał ze wzorów pisarzy starożytnych (Fedrus, Ezop), wzbogacił formę bajki, wprowadzając do niej żywy dialog, nadając jej niekiedy charakter opowiastki lub krótkiej dysertacji; poruszał w Bajkach nie tylko problemy moralno-obyczajowe, ale także aktualne zagadnienia polityczne, filozoficzne i naukowe; ponadto poematy oraz powieść wierszem i prozą Les amours de Psyché et de Cupidon (1669).