od 1940 w Szwecji; twórczość, ukazująca martyrologię Żydów w czasach hitleryzmu, odzwierciedla osobisty dramat poetki, poszukującej w żydowskiej i chrześc. mistyce drogi do zrozumienia sensu życia; hermetyczne, wizjonersko-metaforyczne wiersze oparte na symbolice Biblii, wyd. w zbiorach: In den Wohnungen des Todes (1947), Flucht und Verwandlung (1959), Fahrt ins Staublose (1961), Suche nach Lebenden (1971); sztuki teatr. zebrane w tomie Zeichen im Sand (1962); bogata korespondencja, m.in. z P. Celanem (wybór pol. w Literaturze na Świecie 1994 nr 6); 1966 otrzymała Nagrodę Nobla.