Uczestnik powstania warsz. (w szeregach AL), następnie więzień obozu Sachsenhausen; 1956–58 w służbie dyplomatycznej PRL; jako autor felietonów o tematyce społ.-polit. i kult. współpracował m.in. z Pol. Radiem (1959–70) i tyg. „Polityka” (1964–74); następnie związał się z opozycją demokr.; po 13 XII 1981 internowany (dziennik Z notatnika stanu wojennego, Londyn 1983); 1989–91 senator; w parabolicznej powieści Msza za miasto Arras (1971, adaptacja teatr. 1994), opartej na autentycznych wydarzeniach z XV w., stworzył obraz zbiorowej psychozy wyzwalającej siły fanatyzmu i nietolerancji, wobec których ponoszą klęskę etyczne racje jednostki; utwory poświęcone problemom okresu wojny i okupacji oraz ich konsekwencjom w powojennych losach, m.in. powieść Początek (Paryż 1986) ukazująca postawy moralne Polaków, Żydów i Niemców wobec holocaustu; ponadto m.in. powieść o mechanizmie polit. prowokacji Noc, dzień i noc (1991), powieści psychol.-obyczajowe (Autoportret z kobietą 1994) i sensacyjne (pod pseud. Maurice S. Andrews), szkice i reportaże, zbiory publicystyki Kumkanie żaby, krakanie wrony (1995), Grzechy, pragnienia, cnoty (1998) opisujące proces przemian społ., polit. i kult. w Polsce i Europie końca XX w.; 1972 otrzymał nagrodę pol. Pen Clubu oraz kilka nagród zagr. (m.in. 1988 austr. i niem. 1995 im. A. Gryphiusa).