1967–76, 1980–81 i 1983–90 pracownik Stoczni Gdańskiej (zwalniany z pracy za działalność związkową), XII 1970 członek Komitetu Strajkowego; od 1978 w komitecie założycielskim Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża; VIII 1980 współorganizator strajku w Stoczni Gdańskiej, przewodniczący Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, podpisał porozumienie z komisją rządową; współzałożyciel (IX 1980) NSZZ „Solidarność” (1980–81 przewodniczący Krajowej Komisji Porozumiewawczej, następnie Komisji Krajowej); XII 1981–XI 1982 internowany, po zwolnieniu kontynuował działalność politycznej i związkową, 1987–90 przewodniczący Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność”; 1988 współorganizator strajku w Stoczni Gdańskiej; współzałożyciel (XII 1988) Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym NSZZ „Solidarność”; 1990 przewodniczący Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”; współtwórca: 1989 porozumień Okrągłego Stołu (przewodniczący reprezentacji ruchu społecznego Solidarność), zwycięstwa Komitetu Obywatelskiego w wyborach parlamentarnych i utworzenia pierwszego niekomunistycznego rządu w powojennej Polsce; współinicjator zasadniczej przebudowy ustroju politycznego i gospodarki Polski (utworzenie niepodległego, demokratycznego państwa z gospodarką rynkową); XII 1990–XII 1995 prezydent RP i zwierzchnik Sił Zbrojnych RP; wspierał politykę zasadniczych przekształceń ekonomicznych, społecznych i politycznych, opowiadał się za systemem prezydenckim, nie zdołał utworzyć własnego obozu politycznego; 1995 założyciel Instytutu im. L. Wałęsy; w 1997 wsparł kampanię wyborczą AWS do sejmu; 1997 utworzył partię pod nazwą Chrześcijańska Demokracja III RP; 1983 otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla; autobiografie Droga nadziei (1987), Drogi do wolności (1991), Wszystko co robię, robię dla Polski (1995).