Znaleziono 15758 pasujących rekordów dla kryteriów wyszukiwania
Książka objętościowo wydaje się nieduża, ale to tylko pozory, gdyż jest bogata w głębokie treści o życiu, duchowości, przemijaniu, przyszłości... Stawia pytania egzystencjalne o sens tego, jak na co dzień żyjemy. Czytelnik znajdzie tu pewne sugestie, próby odpowiedzi na kwestie nurtujące ludzkość od zawsze, z którymi i tak każdy musi się zmierzyć osobiście. Książka nie pozostawia czytelnika obojętnym, zaprasza ...
|
Najpierw naucz się znaczenia tego, co chcesz powiedzieć, a dopiero potem mów Epiktet
O życiu Epikteta wiemy stosunkowo niewiele. Wszystkie dzieła opatrzone imieniem tego greckiego filozofa zostały spisane przez jednego z jego uczniów, Flawiusza Arriana. Epiktet przyjął sokratejski sposób nauczania - dyskutował, spierał się i przemawiał do słuchaczy, którym starał się przekazać swoje przemyślenia o naturze człowieka, wolności i szczęściu. ...
|
Nowoczesność jest rozdarta, uwikłana w sprzeczności. Próbując wyrwać się z zamętu świata, odwołaliśmy się do autorytetu rozumu. Dziś świetnie już wiemy, że zamęt związany może być także z rozumem. Optymistyczne przesłanie Wieku Świateł załamało się. Symbolika Oświecenia to symbolika dobroczynnej iluminacji. Już rewolucja francuska stawia nam jednak przed oczami obraz parkosyzmów ludzkiego szaleństwa. ...
|
Książka prezentuje wybrane nurty współczesnej filozofii społecznej i czołowych jej myślicieli. Autor m.in. omawia poglądy M. Horkheimera, K.R. Poppera, J. Habermasa, A. Giddensa, P. Wincha, wiele miejsca poświęcając na ukazanie dwóch modeli demokracji :demokracji proceduralnej oraz republikańskiej, argumentuje za przyjęciem tej ostatniej, w której respektuje się dobro wspólne, wbrew grupowym partykularyzmom, jakie przeważnie dominują w demokracji proceduralnej. ...
|
Książka prezentuje wybrane nurty współczesnej filozofii społecznej i czołowych jej myślicieli. Autor m.in. omawia poglądy M. Horkheimera, K.R. Poppera, J. Habermasa, A. Giddensa, P. Wincha, wiele miejsca poświęcając na ukazanie dwóch modeli demokracji :demokracji proceduralnej oraz republikańskiej, argumentuje za przyjęciem tej ostatniej, w której respektuje się dobro wspólne, wbrew grupowym partykularyzmom, jakie przeważnie dominują w demokracji proceduralnej. ...
|
Pomieszczone tu „eseje” krążą wokół jednego słowa: esse, ?????, sein, być… I potykają się na progu partykuły przeczącej „nie”, która wzbrania dostępu do zagadki „bycia”. Wzbrania, udostępniając? Udostępnia, wzbraniając? I tak. I nie. Odpowiedź byłaby nie-tak-tem. Taktowne „jest” pytanie.
Podzielam pełne irytacji i rezygnacji zdziwienie Czesława Miłosza: „I po co zapisano stronice ...
|
Aborcja to problem tysięcy istnień ludzkich. Każdego dnia. Wykonywana w czasach Homera, Platona, Dantego i dziś. Ulepszająca tylko swoje środki. I wzbudzająca ciągłe kontrowersje. Tak u Żydów, jak i u pierwszych chrześcijan; u wierzących i niewierzących; u starożytnych Rzymian jak i u współczesnego człowieka. Problem odwieczny i nadal nierozwiązany. Wymagający nieustannie nowego i całościowego spojrzenia.
Niniejsza książka, napisana ...
|
W połowie wieku XX Andre Malraux powiedział, a wielu później po nim to powtarzało, że „wiek XXI będzie wiekiem mistyki, albo go w ogóle nie będzie”. Żyjemy w połowie drugiej dekady XXI wieku i mistyków w istocie przybywa, ale nie wydaje się, by ich obecność zmieniała nasz świat na lepszy. Pewnie dlatego pojawia się coraz więcej głosów, które przekonująco dowodzą, że zarówno bez mistyków, jak i bez ...
|
„Człowiek jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą”, pisał Pascal. Jako istota myśląca, odpowiadając na pytania: kim jest, skąd pochodzi i ku czemu zmierza, próbuje poradzić sobie z tajemnicą swego istnienia. O co tak naprawdę człowiekowi chodzi? Chodzi mu o życie, o nadzieję, o miłość, o wierność, o prawdę, o szczęście, o wieczność, których pragnie, doświadczając ...
|
Minima aesthetica nie chce – jak tradycyjna estetyka – wyręczać rozumu w jego poszukiwaniach tego, co źródłowe, istotowe, ontologicznie fundamentalne. Rezygnuje ona z tej roli, oferując w zamian nowy typ wrażliwości. Zatrzymuje się na tym, co faktyczne, zjawiskowe, fragmentaryczne, przemijające, kontyngentne, wewnętrznie nietożsame. Na tym, co stanowi odpowiedź na wyzwania współczesnej kultury, między innymi – na przemiany zachodzące we współczesnej ...
|