VIII Ogólnopolska Konferencja Arabistyczna, która odbyła się w Warszawie w dniach 8-9 maja 2009 roku dowiodła, że w Polsce nie brakuje ważnych i interesujących badań nad problematyką świata arabskiego oraz islamu. Badania te niosą ogromny potencjał naukowy, wzbogacający różne dziedziny wiedzy: od humanistyki poprzez politologię i nauki społeczne do gospodarki. Orientalistyka, a zwłaszcza arabistyka i islamistyka, stały się niezbędne w ramach ...

Oto w końcu przełomowa książka! Pięciu wybitnych badaczy dzieli się z nami swoją wiedzą i dyskutuje – różniąc się w wielu kwestiach – by zainicjować debatę na najbardziej ważki temat naszych czasów: przyszłości tego systemu gospodarczego, który zwiemy kapitalizmem. To powinna być lektura obowiązkowa każdego studenta na całym świecie – nie dlatego, że podaje na tacy odpowiedzi, ale dlatego, że formułuje ...

„Nie myślę o sobie czule. Mnie mogłoby nie być. Jestem tylko kostiumem”. W szczerej i bardzo osobistej rozmowie Maciej Nowak opuszcza swoje ciało, by spojrzeć na siebie z ironicznym dystansem. Wywiad jest próbą uchwycenia rozproszonej tożsamości człowieka, który ma odwagę nazwać siebie „grubym pedałem od kuchni”. Zaszufladkować Nowaka trudno, tym bardziej że sam stara się uciec przed wszystkimi określeniami. Teatrolog, krytyk kulinarny ...

Do rąk Czytelników oddaję już trzeci tomik napisanych przeze mnie w ostatnim dziesięcioleciu felietonów. Na pierwszy zatytułowany Miscellanea czyli rzeczy rozmaite (Wydawnictwo Fall, Kraków 2007) złożyły się teksty publikowane mniej lub bardziej sporadycznie w latach 2005–2007 na łamach takich czasopism, jak: „Forum Akademickie”, „Lider”, „Puls AWF”, „Kultura Fizyczna”, „Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne”, „Przegląd”. ...

Najnowsza książka niemieckiego historyka idei Rüdigera Safranskiego (ur. 1945) traktuje o czasie w najróżniejszych postaciach. Safranski, badacz niemieckiego romantyzmu, a także współczesnej niemieckiej filozofii, od tej właśnie strony podchodzi do doświadczenia czasu, a matematyczno-fizyczna interpretacja temporalności nie gra tu głównej roli. Czas przeżywamy poza pomiarami za pomocą zegarów pewnej liniowej, jednokierunkowej wielkości. Jego żywe doświadczenie ...

„Moje białostockie powidoki” Andrzeja Fiedoruka to obrazy minionego świata, malowane barwą jasną, przejrzystą i radosną, bo takie powidoki z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych minionego wieku zapamiętał Autor. Oglądając, w trakcie czytania, zatrzymane w pamięci Pisarza powidokowe klisze, przywołujemy miejsca i zdarzenia a także postacie wrosłe w obraz wiejskiego miasta, jakim był w tamtych czasach Białystok. Nie tylko oddajemy się rozkoszy ...

KLER, WOŁYŃ, WESELE, DOM ZŁY, RÓŻA, DROGÓWKA, POD MOCNYM ANIOŁEM... PREMIERZE KAŻDEGO FILMU SMARZOWSKIEGO TOWARZYSZĄ SILNE EMOCJE ZE STRONY KRYTYKI I WIDZÓW. KRĘCONE SIEKIERĄ. 9 SEANSÓW SMARZOWSKIEGO – to nie biografia, ani wywiad-rzeka – to opowieści aktorów i ekipy filmowej (m.in. Agaty Kuleszy, Kingi Preis, Jacka Braciaka, Marcina Dorocińskiego, Lecha Dyblika, Mariana Dziędziela, Arkadiusza Jakubika, Piotra Sobocińskiego jr, Marcina Świetlickiego ...

Ciało jako inny, obcy, wykluczony, ciało jako przestrzeń napięcia między toż-samością a innością, ciało poza innością i tożsamością. Ciało-tekst – otwarte. Ciało o zmiennej intensywności, bez ustanku pulsujące między tym, co obce a tym, co toż-same. Ciało ustanawiające granice, by w kolejnym kroku je znieść, mówiące: „ja”, by zaraz temu zaprzeczyć, tworzące wnętrze i rozpływające ...

Charakter zniewolenia technologicznego, prawnego — a także osobistego w ogóle — wydaje się dość oczywisty; czasami szczegóły umykają, ale widzimy, co się z nami dzieje. Inną rzeczą — jest cel tego zniewolenia, sama jego praktyka. W niej ujawniają się cienie intencji i to im autor poświęca uwagę. Ponieważ — nazwać je — to przedstawić w świetle dziennym; dopiero potem można mieć nadzieję na usamodzielnienie się ...

Od pierwszego wydania Świata bez kobiet minęło 20 lat. Wiele się zmieniło na lepsze – ale równie wiele na znacznie gorsze. Przeżywamy dziś apogeum procesu, którego wczesną fazę Agnieszka Graff diagnozowała. Nie zaczęła się wtedy dyskusja o prawach kobiet, bo ją przerywano i ośmieszano. Dziś widać, że nie przez przypadek. Milczenie to nieodłączna część układu politycznego: po 1989 roku budowano nad Wisłą demokrację ...