راه حل های مبتنی بر طبیعت یک مفهوم نسبتاً جدید است که در دهه گذشته در فرآیندها و ادبیات سیاست مرتبط با آب و هوا ظهور کرده است. این مفهوم اذعان دارد که مردم نه تنها باید ذینفعان اصلی از طبیعت باشند، بلکه باید به طور فعال از اکوسیستم های طبیعی و نیمه طبیعی محافظت و مدیریت پایدار نموده و در احیای اکوسیستم های طبیعی و نیمه طبیعی برای کمک به رفع طیف وسیعی از چالش های اجتماعی، از جمله تغییرات آب و هوایی، مشارکت داشته باشند. راه حل های مبتنی بر طبیعت از آنجائیکه به عنوان یک مفهوم چتری رویکردهای متنوعی را در بر می گیرد، جذابیت قابل توجهی به دست آورده است؛ زیرا به طور مشترک می تواند تغییرات آب و هوا و از دست دادن تنوع زیستی را رسیدگی کند و در عین حال از اهداف توسعه پایدار نیز حمایت نماید. بنابراین، استفاده از این مفهوم در حال حاضر هم در فرآیندهای تنوع زیستی و هم در فرآیندهای مرتبط با آب و هوا ترویج شده است. استدلال‌ها نشان می‌دهند که راه حل های مبتنی بر طبیعت می‌تواند برای کمک به مقابله با بحران آب‌وهوایی به‌طور پایدار و ارائه ابزارهایی برای جریان‌دادن تنوع زیستی در سیاست‌ها و پروژه‌های مرتبط با آب و هوا مورد استفاده قرار گیرد. مزیت اضافی این مفهوم در پتانسیل آن برای برقراری ارتباط و افزایش آگاهی در مورد ارزش های تنوع زیستی فراتر از جامعه حفاظت است.