Niniejsza praca jest próbą prezentacji i krytycznej analizy teoretycznego dorobku neokeynesizmu. Bodźcem do jej napisania było obserwowane w ostatnich latach umacnianie się pozycji neokeynesizmu we współczesnej myśli ekonomicznej. Proces kształtowania nowego oblicza keynesizmu wciąż jeszcze nie został zakończony i trwa nieprzerwanie od czterech dziesięcioleci. Jest to dynamicznie ewoluujący program, obejmujący swym zasięgiem coraz nowsze obszary badawcze. W tym zjawisku ekspansywnego rozwoju tkwi zarówno siła, jak i słabość neokeynesizmu. Nowatorstwu oraz przełomowości wielu odkryć towarzyszą bowiem poważne problemy z obiektywną oceną i właściwą systematyzacją takiego ogromu rozważań.