Dzisiejszy trend w kształceniu zawodowym zmierza w kierunku integracji przygotowania obywateli do procesu produkcji i życia w społeczeństwie, wymagając od szkół zapewnienia nauczania opartego na solidnych podstawach wiedzy naukowej w połączeniu z kształceniem ogólnym i kulturowym. Ta rzeczywistość, która przenika instytucje kształcenia zawodowego, wzmacnia możliwości budowania nowego sposobu reagowania na społeczne zapotrzebowanie na zatrudnienie i generowanie dochodów, zwalczanie wykluczenia społecznego, a jednocześnie promowanie rozwoju nauki i nowych technologii. W życiu menedżera publicznej instytucji kształcenia zawodowego pojawia się zatem dylemat: Jak można mieć pewność, że kursy spełniają wymagania społeczne? Jednym ze sposobów odpowiedzi na to pytanie jest poddanie kursów ciągłym procesom ewaluacji lub, zgodnie z koncepcją niniejszego dokumentu, autoewaluacji.