Rozważania prowadzone w niniejszej monografii koncentrują się na zagadnieniu, w jaki sposób miasta i regiony Europy Środkowej powinny wdrażać płynące ze świata nowe rozwiązania: idee, koncepcje, technologie, aby wzmacniać swoją rezyliencję społeczno-ekonomiczną, tj. budować zdolności do lepszego pokonywania kryzysów, szoków gospodarczych czy też presji środowiskowych. Publikacja skupia się na problematyce adaptacyjności miast i regionów tej części Europy do współczesnych wyzwań rozwoju, rozpatrywanej w kontekście koncepcji rezyliencji i hybrydyzacji. Rozważania kończą rekomendacje na rzecz budowania wspomnianej rezyliencji miast i regionów Europy Środkowej.