Procesy integracji kulturowej nie mogą nie interesować szkoły. Stają się one - jako część etnopedagogiki - szczególnym przedmiotem refleksji dydaktycznej i wychowawczej, ponieważ kształtują rozwój i procesy świadomości oraz tożsamości ucznia, wcześniej - przedszkolaka. W literaturze przedmiotu zakłada się kreowanie kilku nurtów rozwoju człowieka i jego kultury, od przedszkola i szkoły poczynając: nurt tradycji i kultury regionalnej, związany z nabywaniem tożsamości rodzinno-lokalno-parafialnej, nurt kultury narodowej materialnej i duchowej, bazujący na wybitnych osobistościach historii i dziejach narodowych, jednoczących wydarzeniach i wspólnych losach, nurt kultury państwowej, oparty na historii i wkładzie Polski w historię państwa i prawa oraz nurt międzykulturowy, nurt dialogu kulturowego i cywilizacyjnego, kreujący właśnie tożsamość pogranicza - wielopłaszczyznową i wielopoziomową. Nie trzeba nikogo przekonywać, iż wszystkie te nurty podejmowane są przez współczesną szkołę w Polsce, Czechach, Słowacji i Niemczech, a wymiary poszczególnych aspektów tych zagadnień podjęte zostały w niniejszym tomie.

Ze Wstępu