Dwujęzyczny wybór wierszy Elfriede Gerstl, w serii „Śpiewać to być. Współcześni poeci austriaccy znani i nieznani” pod redakcją Ryszarda Wojnakowskiego.

ELFRIEDE GERSTL (1932–2009) – późne odkrycie liryki austriackiej. Z powodu żydowskiego pochodzenia ukrywała się w Wiedniu przez całą wojnę. Studiów medycznych i psychologicznych nie skończyła. W latach 60. ubiegłego wieku mieszkała na przemian w Berlinie i Wiedniu. Współpracowała z Grupą Wiedeńską, potem ze środowiskiem autorów w Grazu (GAV). Symbol wiedeńskiej kawiarni literackiej. Do śmierci związana przyjaźnią z Elfriede Jelinek.
Najważniejszym jej utworem prozatorskim jest tom Spielräume; pisała też eseje i słuchowiska. Poezję bardzo rzadko wydawała osobno, przeważnie łączyła w jednym tomie różne gatunki literackie. Na minimalistyczną modłę bacznie obserwowała życie społeczne, chętnie skupiała się na tematyce feministycznej. Z zapałem i przekonaniem przeprowadzała eksperymenty językowe, podzielając sceptycyzm Wittgensteina co do „wypowiadalności świata”.
Gerstl była niepowtarzalną, genialną kolekcjonerką używanej garderoby, ale także słów i pojęć. Niezrównanemu poczuciu humoru towarzyszyły autoironia, zaangażowanie społeczne, lecz i melancholia.