– Wszędzie go widzę i już zaradzić nie mogę! Skrzydła staram się rozpostrzeć nad umarłych doliną… – rzekła Aniela, opadając na łoże.
– Witamy zatem w Najpiękniejszym Miejscu, gdzie czas zatacza pętlę nad najemcą, a zegary cofają się na godzinę trzecią trzydzieści trzy… – odparła Madame.
"Najpiękniejsze Miejsce" to rozszerzona kontynuacja "Śladu białego wojownika", mojego debiutu literackiego. Usadowienie w ostępach szpitala psychiatrycznego nie tylko daje okazję do poznania nowych, znacznie bogatszych emocjonalnie postaci, ale i dodaje krztyny lotności. Wszystkie wątki łączy jedno – przemożna chęć odnalezienia siebie, bo o wolność zatroszczyć się już zmuszeni są sami.