Teoria postkolonialna sugeruje, że zachodnie formy organizacji i zarządzania zostały narzucone społeczeństwom, które zostały skolonizowane. Pogląd ten można jednak zakwestionować na podstawie tego, że artefakty kulturowe są „pożyczane" w sposób, który powoduje fundamentalne zmiany w naturze i społecznym znaczeniu tych artefaktów. Niniejsza książka opisuje projekt badawczy, który analizuje rolę kapitału społecznego i proces przyjmowania zachodnich praktyk zarządzania w trzech jordańskich organizacjach. Badanie studium przypadku jest wykorzystywane do zbadania i wyjaśnienia „żywego doświadczenia" zarządzania w tych organizacjach, co pozwala książce zakwestionować ideę, że zachodnie praktyki zarządzania można „narzucić" w kontekście Bliskiego Wschodu i lokalnych sytuacji.