Dwie nowele norweskiego mistrza krótkiej formy w nowym przekładzie.

Na „Ostatnie zapiski Thomasa F. dla ogółu” składają się dwa utwory: „Carl Lange” i nowela tytułowa. Ta pierwsza, której głównym bohaterem jest starszy, samotny mężczyzna podejrzany o zgwałcenie młodej dziewczyny, nawiązuje do arcydzieł Kafki i Dostojewskiego, w drugiej zaś ironiczny Tomasz F., mistrz paradoksów i czarnego humoru, przygląda się światu z perspektywy starości i nieuchronnego końca.


W „Ostatnich zapiskach...” Kjell Askildsen, pisarz, który wierzył, że nowela może być dziełem sztuki, osiąga prawdziwe mistrzostwo. Zbiór ten to także dowód na prawdziwość jego własnych słów: „Piszę tylko to, co konieczne”. Właśnie tu norweski prozaik odchodzi ostatecznie od społecznego zaangażowania na rzecz bliskiego Carverowi realizmu, w którym pobrzmiewają echa Becketta i Kafki.