Książka stanowi studium związków Teofila Lenartowicza z tradycją europejskiego odrodzenia. W centrum zainteresowania badawczego pozostają wybitne postaci renesansu włoskiego i polskiego. Autor analizuje literacką i artystyczną spuściznę lirnika mazowieckiego. Swoje badania opiera na epistolografii sztukmistrza, archiwaliach i innych tekstach pochodzących z XIX wieku.