Pierwsza przekrojowa publikacja na temat architektury międzywojennego Poznania – miasta, które po odzyskaniu niepodległości świadomie szukało nowego oblicza, własnego miejsca wewnątrz odrodzonego państwa i swojego pomysłu na nowoczesność.

Autor przedstawia pełną panoramę przemian w architekturze miasta od powstania wielkopolskiego do wybuchu II wojny światowej: gmachy użyteczności publicznej, kamienice, bloki mieszkalne, wille, kościoły, wybrane pomniki i ważniejsze założenia urbanistyczne. Jeden z siedmiu rozdziałów poświęcony jest dorobkowi Powszechnej Wystawy Krajowej. Oprócz gmachów dobrze znanych, takich jak Wyższa Szkoła Handlowa, Dom Żołnierza czy PKO, autor prezentuje projekty zapomniane, między innymi Dom Powstańca, Wyższą Szkołę Pielęgniarek czy prewentorium dziecięce w Kiekrzu.

Architektoniczny pejzaż międzywojennego Poznania ukazany jest na ponad 300 ilustracjach z przedwojennych czasopism, archiwów publicznych i domowych szuflad.

Tekst oparto na dysertacji obronionej na Wydziale Historycznym UAM w 2009 roku, uhonorowanej Nagrodą Miasta Poznania za wyróżniającą się pracę doktorską. ?