"Mimo że Józek miał zawsze trochę szczęścia w życiu, loteria nie była jednak jego mocną stroną. Aż nagle w 1970 roku zawiadomiono go telefonicznie, że wygrał wspaniałą nagrodę" - tak zaczyna się wstęp do książki. Opowieść dotyczy "wygranej" na loterii, ma zaskakującą puentę i wiele mówi o Autorze...
W Wielkiej wygranej Józef Lityński opisuje dużo więcej niż te tytułowe 12 cudów w jego życiu. Swoje niezwykle ciekawe losy, począwszy od dzieciństwa, które przypadło na lata wojny, w tym Powstanie Warszawskie, przez trudne komunistyczne czasy, gdzie w Warszawie zrobił karierę jako wybitny meteorolog, aż po okres kanadyjski, gdzie jako emigrant został profesorem na Wydziale Geografii Université du Quebéc a Trois-Rivieres. To czas walki o znalezienie nowego miejsca na ziemi.
Jego praca zawodowa wiązała się z licznymi wyjazdami — nierzadko do bardzo odległych, egzotycznych zakątków świata. Jako ekspert Światowej Organizacji Meteorologicznej (OMM) pracował m.in. w Kongu, na Madagaskarze i w Gabonie. Prowadził badania klimatu wysp Południowego Pacyfiku — Polinezja, Nowa Kaledonia. Dzięki temu mógł realizować swoje dwie pasje: podróże i fotografię.
Od lat pasjonuje się historią wojskowości, zwłaszcza historią kampanii wrześniowej, w której jego ojciec brał aktywny udział jako szef sztabu i której Józef Lityński poświęcił kilka rozpraw historyczno-naukowych. W druku znajduje się jego książka pt. Rok 1939.
W latach 1987–1990 był delegatem Rządu RP na Uchodźstwie na Kanadę, a w 1985–2009 pełnił funkcję prezesa Polskiego Instytutu Naukowego w Montrealu, gdzie mieszka do dzisiaj.