W książce przedstawiono bardzo wiele informacji socjologicznych o polskiej religijności, Kościele, młodzieży, o nowych zjawiskach ze sfery ducha i sposobu życia (być może początkach trendów – ale tego właśnie nie wiemy). Ponieważ zjawiska te nie poddają się eksplikacji, która sama się narzuca, książka pełna jest pomysłów interpretacyjnych, hipotez, przypuszczeń itp.; są one przy tym często dobrze osadzone w wielkiej tradycji socjologicznej (Durkheim, Weber, Mannheim). Ta druga warstwa książki wydaje mi się nawet cenniejsza niż pierwsza. (...)
Książka posiada także pewien walor ogólniejszy. Zwykle socjologowie opisywali pokolenia już ukształtowane; tutaj próbuje się uchwycić sam proces rodzenia się pokolenia, jest to więc przyczynek do ogólnej wiedzy o procesach pokoleniotwórczych, wpływie wydarzeń historycznych na świadomość społeczną, roli grup etosowych w dynamice społecznej. (…)
Pokolenie JP2 – przeszłość i przyszłość zjawiska religijnego jest książką ciekawą: informacyjnie, teoretycznie, a także „imaginacyjnie” – rozbudza „imaginację socjologiczną”. Jest także przykładem żywego reagowania socjologii na zmiany i wydarzenia społeczne.