Porzuć swoje ego przebrane za Boga. I zacznij wierzyć naprawdę Jako wierzący przyzwyczajeni jesteśmy do myśli, że wiara wyzwala – z niewoli grzechu, złych przywiązań, błędnych przekonań na temat Stwórcy i egoizmu… Przecież „ku wolności wyswobodził nas Chrystus”. I to prawda. Ale wiara może być też przeżywana w taki sposób, że zamiast przynosić wolność – więzi. np. w lęku, niedojrzałości, bezrefleksyjnych schematach i demonicznych obrazach Boga. Jacek Prusak, jezuita, psycholog i psychoterapeuta, pokazuje, że choć związki psychologii z wiarą nie są proste, to trudno pomijać obie dziedziny, jeśli tylko chcemy żyć i wierzyć w pełni. Otwiera przed nami drzwi do lepszego zrozumienia siebie i relacji, jakie budujemy. Pokazuje, że Bóg jest zwykle inny, niż sądzimy, a spotkanie z Nim bardziej uwalniające, niż przypuszczamy. Ostatnie słowa Jezusa na krzyżu wyrażają najgłębszy paradoks duchowej przemiany, jaką opisuje Biblia. Jeśli chcemy „zobaczyć” Boga musi umrzeć w nas „stary człowiek”; aby Bóg żył w pełni w nas, musi umrzeć nasze ego. Krzyż objawia także „drugą stronę” tego procesu, będącą jego największym skandalem, że owa śmierć dotyczy także samego Boga. Wszystkie nasze religijne idee i wyobrażenia muszą umrzeć, aby Bóg mógł się narodzić, łącznie z samym pojęciem Boga. Jacek Prusak SJ jest chrześcijaninem kłopotliwym. Oprotestowuje Kościół pozłacany, skostniały w doktrynie i robiący deal z politykami. Z drugiej strony pokazuje, jak fascynująca może być medytacja i poszukiwanie Boga oraz – pośrednio – jak zarozumiały bywa naiwny i agresywny ateizm. Trudno godzić rolę i zadania duszpasterza z perspektywą psychoterapeuty – Jackowi się to udaje, a ta książka jest tego dowodem. prof. Bogdan de Barbaro