Opatrzony datą 1 kwietnia 1594 r. łaciński list Stanisława Reszki do Szymona Szymonowica to humorystyczne i zarazem erudycyjne zaproszenie do odwiedzenia Kampanii.

Głównym powodem, dla którego miałby poeta odwiedzić okolice Neapolu, nie jest bujna uroda tej ziemi – Reszka kusi Symonidesa możliwością ujrzenia in situ i jakby zweryfikowania podsuwanego przez antyczną literaturę obrazu starożytności, w którym mit i poetycka fantazja, anegdota biografa i relacja historyka połączyły się w nierozerwalną całość i który obrósł przez wieki w interpretacje i komentarze.

Naturalnie propozycja taka jest żartem: absurdy i sprzeczności owego obrazu nie zasługują na wyjaśnienia i demaskują się same. Katalog osobliwych zagadnień wynotowanych z antycznej literatury to łagodna kpina z jej autorów.

Wizja rozmów mogących przynieść spraw tych rozstrzygnięcie, bierze się być może z żartobliwej interpretacji
postawy, jaką uosabia piszący do Cycerona Petrarka; oczywiście rozmowa z Arpinatą proponowana Szymonowicowi przez Reszkę nie będzie przypominała tej, którą prowadził włoski poeta…