W ciągu dwunastu lat, od 1933 do 1945 roku, niemieckie obozy koncentracyjne były miejscem kaźni i śmierci milionów. Wolfgang Sofsky w swojej książce pomija historyczne okoliczności powstania i funkcjonowania obozów, takie jak kryzys gospodarczy, napięcia społeczne i polityczne czy ideologia nazizmu. Obóz koncentracyjny ujmuje jako obszar zamknięty, enklawę absolutnej władzy człowieka nad człowiekiem. Skupia się na opisie samych form przemocy, która w tym ujęciu przedstawia się jako antropologiczna stała, zakorzeniona w ludzkiej naturze. Metody badawcze i tezy Sofsky’ego, kontrowersyjne i szeroko dyskutowane, otwierają nowy rozdział w badaniach zarówno nad narodowym socjalizmem, jak i nad zjawiskami przemocy i terroru.