Tom, który oddajemy do rąk Czytelnika, zawiera teksty zorientowane na interdyscyplinarną analizę zjawisk związanych z kształtowaniem się, ewolucją oraz modernizacją dramatu poetyckiego XIX stulecia, który jest we współczesnej kulturze ponownie odkrywany i reinterpretowany. Autorzy starali się od nowa spojrzeć na fenomen tej formy wypowiedzi artystycznej, a przez krytyczne analizy dzieł mieszczących się w tym nurcie przyjrzeć się dokonaniom artystycznym dramatopisarzy w perspektywie zarówno ich funkcjonowania w tradycji, jak i nowoczesnych odczytań, ich funkcjonowania w przestrzeni współczesnego dramatu. Dlatego, wychodząc od klasycznych, wciąż aktualnych rozpoznań Ireny Sławińskiej sformułowanych w szkicu Ku definicji dramatu poetyckiego, podjęto wielopłaszczyznową dyskusję dotyczącą m. in. istoty dramatu poetyckiego, jego zakresu i cech ogólnych oraz szczegółowych rozwiązań.

Ze Wstępu