Zbiór wspomnień dysydentów radzieckich, obrońców praw człowieka, garstki ludzi, którzy od czasów Odwilży sprzeciwiali się machinie władzy nie mając nadziei na zwycięstwo. Niemal wszyscy w latach breżniewowskiego zastoju przeszli przez więzienia, łagry i zsyłki. Wielu z nich zostało zmuszonych do emigracji.

Wśród autorów i bohaterów tej książki znaleźli się ludzie, którzy głośno dopominali się o podstawowe prawa i wolności obywatelskie. Wielu z nich doczekało pieriestrojki i przełomu lat 80. i 90.: Andriej Sacharow, Ludmiła Aleksiejewa, Siergiej Kowaliow, Jurij Orłow. Inni, jak Andriej Amalrik - pisarz, autor m.in. słynnego eseju "Czy Związek Radziecki przetrwa do roku 1984?", lub Anatolij Marczenko, ostatni zmarły tragicznie po wielomiesięcznej głodówce więzień łagrów radzieckich, nie zobaczyli upadku Związku Radzieckiego.