Jeśli na polach bitew w Szkocji Anglicy faktycznie zdobyli doświadczenie, które uczyniło ich zwycięzcami pod Crecy i Poitiers, to równie prawdziwe jest też twierdzenie, że wcześniejsze nauki pobrane zostały podczas podboju Walii. Zacząłem badać dokumenty z okresu wojen walijskich właśnie z chęci prześledzenia ewolucji typowo angielskiego połączenia rycerstwa z łucznikami po bitwie pod Falkirk, która jest zwyczajowo uznawana za pierwszy triumf długiego ...

Fryderyk Masson, francuski historyk, a przy tym bonapartysta pełen nieskrywanego uwielbienia dla cesarza, ukazuje Napoleona, by tak rzec, w domowych pieleszach. Zwiedzimy z nim więc cesarskie apartamenty pałacu Tuileries, poznajemy typowy plan dnia władcy i menu jego posiłków, przyglądamy się wreszcie ulubionym rozrywkom, zwyczajom, czy drobnym, powiedzmy, dziwactwom. Dowiadujemy się również jak pracuje, jak spędza wieczory czy niedziele.

Moim celem jest opowiedzieć na stronach tej książki o dowódcach i o tych, którymi dowodzono; o życiu codziennym, zachowaniach i zwyczajach armii biorącej udział w wojnie na Półwyspie, jak również o jej składzie i organizacji. Szeregowcom poświęcę nie mniej uwagi, niż oficerom. Znajdzie się nawet kilka stron na omówienie tego niezwykłego wielojęzycznego tłumu ciurów obozowych, którzy podążali tuż za armią ...

Charles William Chadwick Oman (1860-1946) - wybitny brytyjski historyk wojskowości, polityk, wykładowca akademicki, przewodniczący Królewskiego Towarzystwa historycznego i innych stowarzyszeń naukowych, członek British Academy. Jego dzieła historyczne, obejmujące starożytność, średniowiecze, XVI wiek i epokę napoleońską, stosowały pionierską metodę rekonstrukcji przebiegu bitwy z fragmentarycznych wzmianek i przeczących sobie źródeł, cechując ...

Zdobywca Nagrody Pulitzera i 1 miejsca na liście bestsellerów New York Timesa A. Scott Berg napisał wyczerpującą i odkrywczą biografię jednej z wielkich postaci amerykańskiej nowożytności. Sto lat po swej inauguracji prezydenckiej Woodrow Wilson pozostaje jedną z najbardziej wpływowych, a zarazem zagadkowych osób XX wieku. A. Scott Berg, zdobywca Nagrody Pulitzera, po ponad dekadzie pracy, zakończył pisanie „Wilsona”: najbardziej osobistej i przenikliwej biografii 28 ...

Pod koniec swego panowania Ludwik XIV, Król Słońce, pozował do dwóch portretów Hiacyntowi Rigaud, malarzowi dworskiemu. Został ukazany w identycznych pozach, ale w odmiennych strojach. Pierwszy wizerunek, cieszący się zasłużoną sławą, przedstawia króla jako władcę absolutnego, w oficjalnej szacie, ozdobionej kwiatami lilii i obszytej gronostajami. Okryta wielką peruką głowa wyraża poczucie dumy i władzy. Na drugim, stosunkowo mało znanym ...

Już podczas pierwszego uderzenia na Warszawę we wrześniu 1939 r. siły niemieckie uwikłane zostały w walki na terenie miejskim, nie będąc przygotowane na szczególne wymagania jakie ten rodzaj boju stawiał. Po inwazji na ZSRR boleśnie dało się odczuć, że bez opanowania znajdujących się w miastach węzłów komunikacyjnych, często bronionych przez Armię Czerwoną w sposób bardzo zdecydowany, niemożliwe jest objęcie kontroli nad ...

Publikacja ta przedstawia czasy bliskie sercu każdego Prusaka, okres szczytowej chwały armii pruskiej. Kiedy 22 czerwca 1740 r. grenadierzy salwami pożegnali swego dowódcę, króla Fryderyka Wilhelma I, sądzono, że dla Prus nadchodzi nowa epoka. Powszechnie znana była bowiem wolnomyślicielska postawa następcy trony, uważano więc, że następca uwolniony od wpływów surowego ojca, da jej pełen wyraz. Przede wszystkim oczekiwano zerwania z dyktatem w pruskiej armii, jednak ...

Pod względem znaczenia w historii niewiele triumfów na polu bitwy dorównuje zwycięstwom odniesionym przez armie rewolucyjnej Francji. Gdyby nie sukces republikańskiego oręża, cudzoziemscy wrogowie, którzy grozili przywróceniem ancien régime’u we Francji, zahamowaliby wielkie polityczne i społeczne dzieło Rewolucji. W tym samym czasie, w którym zabezpieczyły Rewolucję, siły te odmieniły również charakter wojny w Europie. Bezprecedensowe zaangażowanie ...

Hans Delbrück, urodzony 11 listopada 1848 w Bergen na wyspie Rugia, polityk, na forum międzynarodowym uznawany za pierwszego prawdziwie współczesnego historyka wojskowości. Studiował począwszy od 1868 na uniwersytetach w Heidelbergu i Bonn. W międzyczasie walczył jako ochotnik w wojnie francusko-pruskiej z 1870 roku. W roku 1874 został nauczycielem Waldemara, szóstego dziecka Fryderyka Wilhelma. W latach 1882-1885 był członkiem pruskiej Izby Posłów z ramienia konserwatywnej Freikonservative ...