od 1975 na emigracji we Francji; twórca prozy intelektualnej, bliskiej postmodernizmowi, nawiązuje do tradycji literatury renesansowej i oświeceniowej, eksperymentuje poszukując odpowiednich literackich form wyrazu; w twórczości stały motyw zależności losu jednostki od indywidualnego wolnego wyboru i od przypadkowego splotu wydarzeń; powieści: Żart (1967, wydanie polskie 1970), Życie jest gdzie indziej (1979, wydanie polskie poza cenzurą 1989), Walc pożegnalny (1979, wydanie polskie poza cenzurą 1983), Księga śmiechu i zapomnienia (1981, wydanie polskie poza cenzurą 1984), Nieznośna lekkość bytu (1981, wydanie polskie 1984 Londyn), Nieśmiertelność (1990, wydanie polskie 1995) i Powolność (1995, wydanie polskie 1997); opowiadania (tom Śmieszne miłości 1963, wydanie polskie 1967), dramat Klucze (1962, wystawienie polskie 1967); głośne eseje Zachód porwany czyli tragedia Europy Środkowej (1984, polski przekład w  „Zeszytach Literackich” 1984 nr 5), w którym sformułował pojęcie wspólnoty kulturowej Europy Środkowej, oraz tom Sztuka powieści (1986, wydanie polskie 1991).