Publikacja jest wynikiem zainteresowań badawczych autora, obejmujących zagadnienia nadzoru finansowego, ze szczególnym uwzględnieniem organizacji funkcji nadzoru nad sektorem bankowym. Poruszana problematyka dotyczy aspektu organizacyjnego sprawowania nadzoru bankowego, którego efektywność i skuteczność można analizować z punktu widzenia zarządzania.

Obserwowane dążenie Unii Europejskiej oraz poszczególnych jej członków do podniesienia rangi i roli banku centralnego w pełnieniu funkcji nadzorczych uruchomiło szeroką polemikę teoretyków i praktyków polskiego sektora bankowego. Docelowo powinno to doprowadzić do wypracowania modelu organizacji nadzoru europejskiego. W wyniku przeprowadzonej dyskusji, autor przedstawia możliwe przyszłe warianty organizacji nadzoru bankowego w Polsce, które antycypują możliwe kombinacje decyzji dotyczących przystąpienia Polski do unii walutowej i / lub unii bankowej.

W ramach pierwszego rozdziału przedstawiona została tematyka ryzyka bankowego. W rozdziale tym podjęto także analizę wieloaspektowego charakteru funkcji nadzoru bankowego oraz modelu jej organizacji, w tym modelu organizacji nadzoru bankowego w ramach nadzoru finansowego. W jej wyniku nastąpiło usystematyzowanie podziału modeli organizacji nadzoru bankowego w grupach nadzoru finansowego (sensu largo).
Rozdział drugi poświęcono badaniom rozwoju modeli organizacji i regulacji nadzoru bankowego w Polsce na tle rozwiązań w wybranych krajach europejskich.
W trzecim rozdziale została przeprowadzona analiza determinant mających wpływ na zmiany funkcji nadzoru bankowego. Wyniki wskazują na ich cztery główne grupy. Pierwsza – utworzona z determinant o charakterze politycznym. Druga – obejmuje determinanty o charakterze prawnym, W trzeciej znajdują się determinanty technologiczne, zaś w ostatniej – o charakterze ekonomicznym.
W ostatnim rozdziale zostały przedstawione konkluzje z badań oraz wyprowadzone wnioski. W ich wyniku został zaprojektowany model organizacji nadzoru bankowego, który mógłby zostać zaaplikowany w praktyce w Polsce. Model został przedstawiony w ujęciu wariantowym w celu zapewnienia jego uniwersalności, niezależnie od ostatecznych decyzji dotyczących przystąpienia Polski do unii walutowej lub unii bankowej. W nowym modelu uwzględniono aspekty społecznej użyteczności funkcji nadzoru bankowego, gdyż w ostateczności to właśnie klient banku stanowi jego wartość sui generis.