Książka jest próbą wykazania, czy teksty pisarzy najpopularniejszych w okresie dwudziestolecia międzywojennego, którzy tworzyli z myślą o adresacie dziecięcym i młodzieżowym, istnieją nadal w obiegu wydawniczym i czytelniczym. Zbadano czy utwory „zakazane” w Polsce Ludowej są wznawiane, czy można je spotkać w bibliotekach i księgarniach. Najważniejszym celem książki było zaś sprawdzenie czy funkcjonują nadal wśród czytelników. Badania wykazały, że książki te, choć sporadycznie wznawiane, odeszły w całkowite zapomnienie. W książce przedstawiono też skalę strat i ukazano, jak cenzuralne zakazy wpłynęły na degradację ważnej i wartościowej literatury polskiej. Najistotniejsze jest natomiast, by polski czytelnik był świadomy, jak ogromną szkodę peerelowskie władze wyrządziły kulturze polskiej. Opracowanie skierowane jest głównie do nauczycieli, bibliotekarzy i badaczy, którzy nie pozwolą odejść książkom „niechcianym” w całkowitą niepamięć.

<b>Recenzja książki</b> ukazała się w czasopiśmie <b>„Nowe Książki” nr 7/2014</b>, s. 96 (Łukasz Garbal: <i>O książkach... zakazanych (dla dzieci)</i>).