Światło dla większości z nas jest tym samym, co olśniewające promienie słońca, dzięki którym możemy zobaczyć otaczający świat. W rzeczywistości siatkówka naszego oka odbiera jedynie niewielką część promieniowania elektromagnetycznego, czyli zaledwie ułamek całego widma elektromagnetycznego rozciągającego się niewyobrażalnie daleko.
Michael Denton skupia się właśnie na tym maleńkim paśmie światła widzialnego i starannie dokumentuje niezwykłą zgodność jego zasadniczych właściwości, która pozwoliła, aby na Ziemi rozwinęło się inteligentne życie.

Dzieci światła zabierają czytelnika w podróż za światłem, które spływa ze Słońca przez ochronną warstwę atmosfery aż do Ziemi, uruchamiając fotosyntezę i uwalniając tlen niezbędny do naszego istnienia. Autor opisuje też inne niezwykłe przystosowanie światła, które istotom takim jak my umożliwia widzenie o dużej ostrości, byśmy mogli stworzyć naszą cywilizację i technikę. Światło – po ogniu i wodzie – jest kolejnym tematem epickiej opowieści Dentona o naszym precyzyjnie dostrojonym, antropocentrycznym Wszechświecie.

Autor przekonuje, że człowiek jest „konsumentem światła”, „dzieckiem światła”, a Ziemia okazuje się szczególnie przyjazna dla istot żywych. Wszystkie opisane zjawiska – choćby proces przepływu wody w drzewach od ich korzeni do końcówek liści – mają potwierdzać fakt, że wszelkie parametry zjawisk są dokładnie takie, jakie być powinny, by świat funkcjonował prawidłowo. [...] Uważam, że publikacja Michaela Dantona powinna zainteresować zarówno zwolenników, jak i przeciwników koncepcji inteligentnego projektu.
- prof. dr hab. Anna Latawiec

Autor zauważa, że choć żyjemy w naukowej atmosferze postkopernikańskiej degradacji człowieka uznawanego jedynie za dodatek do kosmosu, nasz kosmos jest takim uniwersum, w którym prawa przyrody wydają się specjalnie dostrojone do naszego typu życia opartego na węglu – do zaawansowanych, obdarzonych darem widzenia umożliwiającym stworzenie techniki „konsumentów światła”. Z takim poglądem można rzecz jasna dyskutować, ale aby taka dyskusja mogła być rzetelna, warto zapoznać się z argumentacją przedstawioną przez Dentona. Czy podane przez niego świadectwa odsłaniają Wszechświat bliski antropocentrycznemu światopoglądowi średniowiecznych uczonych, którzy uważali go ten Wszechświat za inteligentnie stworzoną naturalną jedność? Niewątpliwie sam fakt, że możemy reflektować nad takim pytaniem w kontekście znaczenia światła słonecznego, świadczy o tym, iż słońce jaśniejące nad naszymi głowami czyni z nas dzieci światła – ludzi żyjących i szukających prawdy w jego blasku.
- dr hab. Adam Świeżyński

Michael Denton

Australijski biochemik. Ukończył studia na wydziale medycznym Bristol University, a na King’s College uzyskał tytuł doktora biochemii. W latach 1990–2015 był zatrudniony na wydziale biochemii University of Otago w Nowej Zelandii. W 1985 roku wydał słynną książkę pt. Kryzys teorii ewolucji. Jest również autorem prac Przeznaczenie natury. Co prawa biologii mówią o naszym miejscu we Wszechświecie (1998 rok) i Teoria ewolucji. Kryzysu ciąg dalszy (2016 rok). Publikował również w czasopismach naukowych, jak „Nature”, „Nature Genetics”, „BioSystems”, „Human Genetics” oraz „Biology and Philosophy”. Prowadził wykłady na uniwersytetach na całym świecie.

Seria Wyjątkowy Gatunek

Czy ludzie są przypadkowymi wytworami ślepego i obojętnego Wszechświata? A może są beneficjentami uprzednio zaplanowanego kosmicznego porządku, dzięki któremu mogli powstać i się rozwijać? Michael Denton, światowej sławy australijski biochemik, przedstawia serię danych naukowych z takich dziedzin, jak fizyka, chemia czy biologia – szczególną uwagę zwracając na właściwości węgla, wody i tlenu – i dochodzi do nieoczywistego dla dzisiejszych badaczy wniosku, że nasz Wszechświat został tak zaprojektowany, by pojawiło się życie, a zwłaszcza inteligentne życie.

Denton w pewnym sensie wraca do idei uprzywilejowanej pozycji człowieka, która od czasów Darwina nie cieszyła się większym zainteresowaniem, ale ten powrót nie jest motywowany religijnie, lecz naukowo. Australijski uczony jest krytykiem kreacjonistycznego podejścia do świata przyrody, zgodnie z którym człowiek jest istotą odrębną od innych organizmów. Denton twierdzi, że istnieje nieprzerwana ciągłość świata organicznego, a wszystkie żywe istoty występujące na Ziemi są formami naturalnymi w najgłębszym sensie tego słowa – podobnie jak naturalne są kryształy soli, atomy, wodospady czy galaktyki. Człowiek także jest istotą naturalną, niemniej jego niepowtarzalne cechy sprawiają, że można uznać go za wyjątkowy gatunek.