Dążąc do uniezależnienia się od ideologii „wewnętrznej” nauka o tekście zwróciła się w stronę funkcjonalizmu, komunikatywizmu, analizy pragmatycznej i – ostatecznie – w stronę determinizmu kulturowego. Ta pozycja metodologiczna doprowadziła do włączenia do badań nad tekstem takich kategorii jak: sytuacyjność, ukierunkowanie komunikacyjne, znaczenia pragmatyczne, przestrzeń komunikacyjna, zestaw tekstów i inne. Wśród głównych zadań teorii tekstu na tym etapie można wymienić: tekst i jego powiązanie z nadawcą i odbiorcą, tekst jako złożony znak, relacja tekst – rzeczywistość oraz tekst – inne teksty. Te problemy i zadania znalazły się w centrum uwagi naszych autorów.