czołowy rzecznik obozu tzw. młodego konserwatyzmu w prasie warsz. (Niwa, Słowo), ewoluujący ku skrajnym poglądom zachowawczo-klerykalnym; wojujący antysemita (liczne prace, m.in. Żyd w powieści polskiej 1914, artykuły w Roli); współcz. powieści antypozytywist. (Trzeźwi 1885) i antysocjalist. (Po czerwonym zwycięstwie 1909); hist. powieści o upadku Rzymu (m.in. Gasnące słońce 1895) i rewolucji fr. 1789 (m.in. Terror 1911) z antyrewolucyjnymi i katastroficznymi tezami historiozoficznymi; popularność zachowała powieść o walce cesarstwa z papiestwem w średniowieczu Tiara i korona (1900) i powieść z dziejów Polski XVI w. O mitrę hospodarską (1904); liczne szkice, studia lit. (Dekadentyzm 1905, Seksualizm w powieści polskiej 1914); publicystyka.