Schulz Bruno, ur. 12 VII 1892, Drohobycz, zm. 19 XI 1942, tamże, prozaik, eseista, malarz, grafik, rysownik.
Studiował we Lwowie i w Wiedniu, pracował w rodzinnym Drohobyczu jako nauczyciel rysunków; w czasie okupacji niemieckiej zastrzelony przez gestapowca na ulicy. W twórczości Schulza, będącej oryginalnym zjawiskiem w literaturze epoki (opowiadania Sklepy cynamonowe 1934, Sanatorium Pod Klepsydrą, wydanie łącznie z fragmentami nieukończonej powieści Mesjasz 1937), motywy autobiograficzne i realia życia Żydów polskich w małych galicyjskich miasteczkach są osnową groteskowo-fantastycznych wizji, łączących poetykę snu z symboliką podświadomości (częste motywy erotyczno-masochistyczne); niektóre cechy wiążą prozę Schulza z modernistycznym ekspresjonizmem (F. Kafka), podobnie jak jego grafikę: sztychy, litografie i rysunki, m.in. do własnych utworów i do Ferdydurke W. Gombrowicza; szkice literackie (programowy esej Mityzacja rzeczywistości w Studiu 1936), listy; Proza (1964, wydanie rozszerzone 1973), Księga listów (1975). Z twórczości plastycznej Schulza zachowało się kilkaset rysunków: portretów, scen erotycznych lub rodzajowych, ilustracji do książek, ekslibrisów itd.; ponadto cykl grafik Xsięga bałwochwalcza i jeden obraz olejny (także 1 lub 2 o niepewnym autorstwie). Uznanie zdobyły również filmy oparte na motywach prozy Schulza: Sanatorium pod Klepsydrą W.J. Hasa (1973) i The Street of Crocodiles braci S. i J. Quay (1986).