Każde przedsiębiorstwo dąży do maksymalizacji rynkowej wartości dla właścicieli. Jednym ze sposobów jest pozyskanie odpowiednich źródeł finansowania i nadanie im właściwej formy kapitałowej.
Czynniki to kształtujące są zróżnicowane co do swej istoty, bo trudno jest identyfikować i oceniać determinanty tej struktury kapitałowej. Zachodzi wzajemne oddziaływanie różnych czynników oraz potrzeba doboru formuł szacowania ich wpływu. Przy uwzględnianiu więcej niż dwóch czynników może także zaistnieć także efekt interakcji.
Obecne metody szacowania ich wpływu na strukturę kapitałową są niedoskonałe. Przyczyny tkwią w początkującym wciąż etapie rozwoju polskiego rynku kapitałowego oraz gospodarki. Powstają wciąż nowe źródła finansowania, a otoczenie przedsiębiorstw jest zmienne. Ponadto wieloaspektowa weryfikacja determinant struktury kapitałowej jest procesem trudnym.
Pomocnym instrumentem są teorie struktury kapitału. Ich implementacja w praktyce danego kraju stwarza jednak konieczność korekt uwzględniających warunki gospodarki oraz porównywalność mierników i procedur obliczeniowych.
Przenosząc daną teorię na grunt polski, należy też brać pod uwagę normy prawne, zawartość i dostępność danych finansowych, poziom rozwoju gospodarczego, rolę i znaczenie rynku kapitałowego. Dodatkową barierą weryfikacji czynników struktury kapitałowej jest słaba znajomość koncepcji doboru źródeł finansowania wśród menedżerów.
Decydujące znaczenie przypisuje się zarządzaniu operacyjnemu, a nie zarządzaniu strategicznemu, w ramach którego mieści się kształtowanie długoterminowej struktury kapitałowej.
Celem monografii jest identyfikacja determinant oraz ocena siły i kierunku ich wpływu na strukturę kapitałową przedsiębiorstw notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie.
Ponadto dokonano analizy źródeł finansowania przedsiębiorstw oraz oceny kryteriów, jakimi kierują się przedsiębiorstwa przy ich doborze.
