Od 1898 czł. „Zet”, od 1901 Ligi Nar. i redaktor Górnoślązaka; 1903–11 i 1918 poseł do Reichstagu i 1904–18 na sejm pruski; 1918 czł. Nacz. Rady Lud.; jeden z przywódców powstań śląskich oraz Komisarz Plebiscytowy; 1919–30 poseł na sejm; od 1922 związany z ChD, następnie przywódca jej śląskiego skrzydła; 1922–35 poseł na Sejm Śląski; 1923 wicepremier; od 1924 wydawca Rzeczpospolitej i Polonii; przeciwnik autorytarnego systemu rządów po przewrocie majowym 1926, więziony 1930 w twierdzy brzeskiej; od 1934 na emigracji; jeden z inicjatorów Frontu Morges; 1939 powrócił do kraju, osadzony w więzieniu, wkrótce po uwolnieniu zmarł; 1997 odznaczony pośmiertnie Orderem Orła Białego.